Absolut czyli życie jest piękne
Człowiek jest głównym i jak się okazuje niezwykle trudnym problemem filozofii, psychologii, medycyny, a także innych dziedzin nauki. W ciągu wieków wyjaśnione zostało wiele zjawisk tkwiących
w jego naturze, ale nadal jest On wielką tajemnicą. Nikt chyba celniej nie wyraził słowami istoty człowieczeństwa, niż niemiecki filozof Dietrich von Hildebrand. Wyróżnił on mianowicie dwa rodzaje wartości: jakościowe i ontyczne:
-wartości jakościowe są stopniowalne, a więc coś może być mniej lub bardziej piękne, mniej lub bardziej dobre;
– wartość ontyczna dotyczy człowieka i nie da się jej stopniować, bo nie można być mniej lub bardziej człowiekiem.
Poza tym wartości jakościowe mogą mieć swoje przeciwieństwa, np. przeciwieństwem miłości jest nienawiść, a dobra zło. Człowiek natomiast jako wartość ontyczna nie ma swojej przeciwności, bo nie istnieje przecież „nieczłowiek”.
W kontekście wartości ontycznych, człowiek jest absolutem, a więc bytem doskonałym
i najwyższym. Z tego źródła wypływają jego prawa:
– przede wszystkim prawo do życia;
– stąd też człowiek czerpie prawo do satysfakcji z tego co jest, co było i optymistyczne prawo
do wyczekiwania na to, co dopiero ma nastąpić;
– stąd wypływa także prawda, że życie człowieka jest piękne, bo przeżywa On wspaniałe chwile współdziałając z innymi ludźmi, obcując z przyrodą, z dziełami sztuki, odwiedzając ciekawe miejsca, wykonując atrakcyjne czynności, a im dłużej żyje, tym z większą tęsknotą wspomina chwile dzieciństwa
i młodości.