Na zawsze w pamięci.
Jan Świtalski, autor niniejszego bloga, odszedł od nas 20.03.3015 o godzinie 3.10 nad ranem.
Na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako pogodny, kochany, mądry i dobry mąż, tato, dziadek, brat, wujek, szwagier, przyjaciel, pedagog i badacz dziejów rodziny i rodzinnych stron.
Pogrzeb odbył się dnia 23 marca, jego prochy spoczęły w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Katedralnym w Sandomierzu.
Rodzina dopełni wszelkich starań aby strona www.switalski.net.pl nadal się rozwijała pod kątem bogatego życia Jana Świtalskiego oraz jego najbliższej rodziny.
Wyrazy głębokiego współczucia Żonie Zosi, Synowi i Rodzinie w związku
z odejściem tak Wspaniałego Człowieka, Naszego Przyjaciela
składają
Henryka i Jerzy
Schroederowie
Ojciec Antonin Sertillanges napisal:
„Przez śmierć, rodzina nie doznaje uszczerbku, zmienia się – jakaś cześć jej staje się niewidoczna. Uważamy że śmierć to brak kogoś, podczas gdy jest to właśnie dyskretna obecność. Uważamy że zaczyna dzielić nas nieskończoną odległość, podczas gdy ona właśnie te odległość usuwa, zmieniając w ducha to co znajdowało się w ciele. To śmierć potrafi ożywić komunikacje, przełamać bariery, potrafi zniszczyć mury, rozproszyć mgle, jeśli tylko tego będziemy chcieli. To brzmi jak paradoks: życie nas bardzo często dzieli; śmierć nas łączy. Dla tych, którzy prawdziwie kochali: śmierć nie jest karą … jest uświęceniem. Zasadniczo żaden człowiek nie umiera, ponieważ każdy dalej żyje w Bogu. Ten który nagle zatrzymał się w swojej ziemskiej drodze, będąc pisarzem swojego życia, tak naprawdę tylko odwrócił stronę. Im więcej drogich nam osób które opuściły ziemski dom, tym więcej elementów łączy nas z domem niebieskim. Niebo nie jest już tylko wypełnione aniołami, znanymi lub nieznanymi świętymi oraz tajemniczym Bogiem. Staje się bliskie nam i znajome, to jest dom rodzinny, dom który znajduje się teraz na wyższym piętrze, dom wypełniony od góry do dołu, pamiątkami, rozmowami, prośbami o pomoc, nawoływaniem które nie pozostaje bez odpowiedzi.
I niech tak będzie.”
Wyrazy szacunku, dla Pedagoga o wielkiej kulturze i reprezentanta najlepszych tradycji nauczania.
+
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen
[’]
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie w związku z odejściem mojego Przyjaciela.Nie poznałem go osobiście , ale łączyły nas wspólne wspomnienia i ziemia kielecka z której się wywodziliśmy. Będzie zawsze żył w mojej pamięci.
Zbigniew Latkowski